Jak tłumaczyć Biblię

Jak tłumaczyć Biblię? Czy obecnie w ogóle istnieje potrzeba tłumaczenia Biblii? Niewątpliwie jest to księga, która od wieków inspirowała i wciąż inspiruje rzesze ludzi, także na polu tłumaczeń. W wielu językach istnieje mnóstwo metafor i zwrotów przetłumaczonych właśnie z Biblii (np. marnotrawny syn – prodigal son), które są potocznie używane.

Biblia jest tekstem, który od stuleci inspiruje tłumaczy, nawet gdy jej przekład był zakazany, wielu próbowało tłumaczyć ją na języki świata. Oryginał Starego Testamentu został naturalnie napisany po hebrajsku, natomiast Nowy Testament po hebrajsku, ale również przy użyciu greki. Przez wieki powstało wiele tłumaczeń obu ksiąg, niektóre bazowały na oryginałach, inne na kolejnych tłumaczeniach.

Pytanie, które się pojawia, to czy w obliczu tylu wersji przekładów Biblii, powinno się ją jeszcze tłumaczyć, czy po prostu podać fragment już przełożony. W języku angielskim znanymi przekładami Biblii są Biblia Króla Jakuba (King James Version) czy New International Version. W Polsce to m.in. Biblia Wujka albo ta najsłynniejsza – Tysiąclecia (pierwsze wydanie z lat 60. XX wieku). Osobiście uważam, że tłumacz języka angielskiego nie jest specjalistą w przekładzie greki ani hebrajskiego, a tłumaczenie Biblii bezpośrednio z angielskiego na polski lub na odwrót może zmienić ich właściwe, oryginalne znaczenie, jak również nie brzmieć w sposób do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni w kościele lub nawet filmach. Weźmy na przykład popularny psalm 23. Jego pierwszy wers wg. polskiej Biblii Tysiąclecia brzmi: „Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego”. Jego tłumaczenia w angielskich przekładach Biblii brzmią: „The LORD is my shepherd; I shall not want.” (King James Bible) albo „The LORD is my shepherd, I lack nothing.” Istnieją również inne przekłady, tak jest także w języku polskim.

Powyższy przykład pokazuje, że w pewnych sytuacjach lepiej jest się zdać na doświadczenie innych. Pomoże to być bliżej oryginału, a dalej od śmieszności.